محمدعلی فردین (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران - درگذشته ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ در تهران)، بازیگر سینما و کشتی‌گیر ایرانی بود.
با دعوت اسماعیل کوشان و نقش آفرینی در فیلم چشمه آب حیات وارد دنیای بازیگری شد، و اولین حضور حرفه‌ای خود را در سینما آغاز کرد، از دیگر فعالیت‌های فردین قبل از عرصه سینما می‌توان به ورزش کشتی اشاره کرد او در قهرمانی کشتی جهان ۱۹۵۴ به مدال نقره دست یافت، وی در بعد از انقلاب اسلامی همچون بسیاری دیگر از هنرمندان در دوران بعد انقلاب فعالیت هنری نداشت و تقریباً خانه نشین شد.
محمد علی فردین در مسابقات جهانی استانبول ۱۹۵۷
فردین از محبوبیت ویژه‌ای از بین دیگر هنرمندان ایرانی در میان توده کثیر مردم ایران برخوردار بود، وی با طبع جوانمردی و خصلت مردانگی که در نقش‌های سینمایی و زندگی شخصی اش به تصویر کشید، شخصیت او را در قلبهای مردم ایران پایدار کرد و به او لقب سلطان قلبها را دادند.
زندگینامه
محمدعلی فردین ، فرزند علی متولد ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران و ازخانواده‌ای هنر دوست در محلی بین خیابان شهباز سابق و خیابان ری به اسم ادیب الممالک، کوچه صحت، به دنیا آمد. پدرش علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر، در کنار تقی ظهوری کارهای مولیر را اجرا می‌کرد، محمد علی در خانوادهٔ پدری‌اش دو برادر به نام‌های عباس و ایرج و یک خواهر داشت. او فرزند ارشد خانواده محسوب می‌شد.
دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز، و دوره متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاه‌آباد گذراند و موفق به اخذ دیپلم گردید، در سن ۱۸ سالگی راهی سربازی شد و دو سال در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی خدمت کرد.
دوران ورزشی
در سن شانزده سالگی علی‌رغم مخالفت‌های پدر به شکل حرفه‌ای به ورزش‌هایی چون: فوتبال، ژیمناستیک، شنا و هالتر پرداخت، و با تعییر پی در پی رشته‌های ورزشی سرانجام از دنیای کشتی سردرآورد.
او به باشگاه نیرو و راستی رفت و زیر نظر کیومرث ابوالملوکی به فراگیری فنون کشتی پرداخت ابوالملوکی در مورد فردین می‌گوید: «بسیار باهوش بود. فنون کشتی را به‌راحتی یاد می‌گرفت و راحت‌تر از آن اجرا می‌کرد بیش از آن که از زور بازو و قدرت خود استفاده کند، از هوش و ذکاوت خود بهره می‌برد».
بعدها فردین به باشگاه تهران رفت، در این‌جا بود که با غلامرضا تختی آشنا شد، او در این باشگاه زیر نظر حبیب‌الله بلور به صورت حرفه‌ای کشتی را دنبال کرد وی اولین بار در مسابقات قهرمانی کشور در رشته آزاد در سال ۱۳۳۲ در اصفهان در وزن ششم مدال برنز گرفت و در سال ۱۳۳۳ در انتخابی تیم ملی در وزن ۷۳ کیلو برگزیده شد و راهی تیم ملی گردید و در دومین دوره مسابقات جهانی در سال ۱۹۵۴ میلادی در توکیو به همراه محمود ملاقاسمی، محمدمهدی یعقوبی، ناصر گیوه‌چی، توفیق جهانبخت، عباس زندی، غلامرضا تختی و احمد وفادار اعضای تیم‌ملی را تشکیل دادند و در نهایت در این مسابقات تیم ایران دو مدال طلا در اوزان ۶۷ و ۷۹ کیلوگرم توسط مرحوم توفیق جهانبخت و عباس زندی به دست آمد اما در وزن ۷۳ کیلوگرم محمدعلی فردین با شکست حریفانی از فیلیپین، سوئد، آرژانتین و ژاپن فینالیست شد ولی در مبارزه پایانی مغلوب حریف گرجی از شوروی سابق شد و با مدال نقره به کار خود پایان داد.
همچنین در سال ۱۳۳۶ در قهرمانی کشور در تهران در یک وزن پائین‌تر در وزن پنجم با شکست همه مدعیانش از عنوان قهرمانی را به دست آورد، فردین برای اینکه ثابت کند در رشته فرنگی نیز تبحر دارد در مسابقات قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۷ در تهران در وزن ششم بعد از اینکه همه حریفان خود را تا فینال شکست داد در مبارزه نهایی نیز در فینالی تکراری از سد محمد بهادری گذشت و با کسب عنوان قهرمانی در صدر وزن ششمی‌ها قرار گرفت.
وی به دلیل آسیب‌دیدگی و پاره‌ای نامهربانی‌ها مجبور شد با دنیای کشتی خداحافظی کند، محمدعلی فردین از معدود قهرمانانی است که هم در کشتی آزاد و هم در کشتی فرنگی، عنوان قهرمانی ایران را نصیب خود کرد.[۳]
محمد علی فردین در ایام قهرمانی
افتخارات ورزشی فردین
۷۹ کیلوگرم: قهرمانی کشور ۱۳۳۲ اصفهان – برنز
۷۳ کیلوگرم: نفر اول انتخابی تیم ملی در سال ۱۳۳۳
۷۳ کیلوگرم: مسابقات جهانی ۱۹۵۴ توکیو – نقره
۷۳ کیلوگرم: بدون شکست در رقابت‌های تیم به تیم در سوئد
۷۳ کیلوگرم: عضو تیم ملی، اعزامی به جشنواره جهانی ۱۹۵۵ ورشو
۷۳ کیلوگرم: قهرمانی کشور ۱۳۳۶ تهران – طلا
۷۳ کیلوگرم: مسابقات جهانی ۱۹۵۷ استانبول – چهارم
۷۹ کیلوگرم: کشتی فرنگی قهرمانی کشور ۱۳۳۷ تهران – طلا
بازیگر
برزخی‌ها (۱۳۶۱)
بر فراز آسمان‌ها (۱۳۵۷)
غزل (۱۳۵۵)
تعصب (۱۳۵۴)
قرار بزرگ (۱۳۵۴)
جوانمرد (۱۳۵۳)
سلام بر عشق (۱۳۵۳)
شکست ناپذیر (۱۳۵۳)
مواظب کلات باش (۱۳۵۳)
ناجورها (۱۳۵۳)
جبار سرجوخه فراری (۱۳۵۲)
قصه شب (۱۳۵۲)
جهنم + من (۱۳۵۱)
ایوب (۱۳۵۰)
باباشمل (۱۳۵۰)
راز درخت سنجد (۱۳۵۰)
مرد هزار لبخند (۱۳۵۰)
مردان خشن (۱۳۵۰)
میعادگاه خشم (۱۳۵۰)
همای سعادت (۱۳۵۰)
یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰)
سکه شانس (۱۳۴۹)
کوچه مردها (۱۳۴۹)
مردی از جنوب شهر (۱۳۴۹)
یاقوت سه چشم (۱۳۴۹)
بهشت دور نیست (۱۳۴۸)
دنیای پر امید (۱۳۴۸)
قصر زرین (۱۳۴۸)
نعره طوفان (۱۳۴۸)
خشم کولی (۱۳۴۷)
سلطان قلبها (۱۳۴۷)
طوفان بر فراز پاترا (۱۳۴۷)
مردانه بکش (۱۳۴۷)
چرخ فلک (۱۳۴۶)
شکوه جوانمردی (۱۳۴۶)
طوفان نوح (۱۳۴۶)
امیرارسلان نامدار (۱۳۴۵)
جهان پهلوان (۱۳۴۵)
حاتم طائی (۱۳۴۵)
گدایان تهران (۱۳۴۵)
مردی از تهران (۱۳۴۵)
ببر کوهستان (۱۳۴۴)
خوشگل خوشگلا (۱۳۴۴)
عشق و انتقام (۱۳۴۴)
قهرمان قهرمانان (۱۳۴۴)
گنج قارون (۱۳۴۴)
مو طلایی شهر ما (۱۳۴۴)
آقای قرن بیستم (۱۳۴۳)
انسان‌ها (۱۳۴۳)
ترانه‌های روستائی (۱۳۴۳)
جهنم زیر پای من (۱۳۴۳)
دهکده طلایی (۱۳۴۳)
مسیر رودخانه (۱۳۴۳)
زن‌ها فرشته‌اند (۱۳۴۲)
ساحل انتظار (۱۳۴۲)
زمین تلخ (۱۳۴۱)
طلای سفید (۱۳۴۱)
گرگ‌های گرسنه (۱۳۴۱)
بیوه‌های خندان (۱۳۴۰)
دختری فریاد می‌کشد (۱۳۴۰)
فریاد نیمه شب (۱۳۴۰)
فردا روشن است (۱۳۳۹)
چشمه آب حیات (۱۳۳۸)
با دعوت اسماعیل کوشان و نقش آفرینی در فیلم چشمه آب حیات وارد دنیای بازیگری شد، و اولین حضور حرفه‌ای خود را در سینما آغاز کرد، از دیگر فعالیت‌های فردین قبل از عرصه سینما می‌توان به ورزش کشتی اشاره کرد او در قهرمانی کشتی جهان ۱۹۵۴ به مدال نقره دست یافت، وی در بعد از انقلاب اسلامی همچون بسیاری دیگر از هنرمندان در دوران بعد انقلاب فعالیت هنری نداشت و تقریباً خانه نشین شد.
محمد علی فردین در مسابقات جهانی استانبول ۱۹۵۷
فردین از محبوبیت ویژه‌ای از بین دیگر هنرمندان ایرانی در میان توده کثیر مردم ایران برخوردار بود، وی با طبع جوانمردی و خصلت مردانگی که در نقش‌های سینمایی و زندگی شخصی اش به تصویر کشید، شخصیت او را در قلبهای مردم ایران پایدار کرد و به او لقب سلطان قلبها را دادند.
زندگینامه
محمدعلی فردین ، فرزند علی متولد ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران و ازخانواده‌ای هنر دوست در محلی بین خیابان شهباز سابق و خیابان ری به اسم ادیب الممالک، کوچه صحت، به دنیا آمد. پدرش علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر، در کنار تقی ظهوری کارهای مولیر را اجرا می‌کرد، محمد علی در خانوادهٔ پدری‌اش دو برادر به نام‌های عباس و ایرج و یک خواهر داشت. او فرزند ارشد خانواده محسوب می‌شد.
دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز، و دوره متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاه‌آباد گذراند و موفق به اخذ دیپلم گردید، در سن ۱۸ سالگی راهی سربازی شد و دو سال در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی خدمت کرد.
دوران ورزشی
در سن شانزده سالگی علی‌رغم مخالفت‌های پدر به شکل حرفه‌ای به ورزش‌هایی چون: فوتبال، ژیمناستیک، شنا و هالتر پرداخت، و با تعییر پی در پی رشته‌های ورزشی سرانجام از دنیای کشتی سردرآورد.
او به باشگاه نیرو و راستی رفت و زیر نظر کیومرث ابوالملوکی به فراگیری فنون کشتی پرداخت ابوالملوکی در مورد فردین می‌گوید: «بسیار باهوش بود. فنون کشتی را به‌راحتی یاد می‌گرفت و راحت‌تر از آن اجرا می‌کرد بیش از آن که از زور بازو و قدرت خود استفاده کند، از هوش و ذکاوت خود بهره می‌برد».
بعدها فردین به باشگاه تهران رفت، در این‌جا بود که با غلامرضا تختی آشنا شد، او در این باشگاه زیر نظر حبیب‌الله بلور به صورت حرفه‌ای کشتی را دنبال کرد وی اولین بار در مسابقات قهرمانی کشور در رشته آزاد در سال ۱۳۳۲ در اصفهان در وزن ششم مدال برنز گرفت و در سال ۱۳۳۳ در انتخابی تیم ملی در وزن ۷۳ کیلو برگزیده شد و راهی تیم ملی گردید و در دومین دوره مسابقات جهانی در سال ۱۹۵۴ میلادی در توکیو به همراه محمود ملاقاسمی، محمدمهدی یعقوبی، ناصر گیوه‌چی، توفیق جهانبخت، عباس زندی، غلامرضا تختی و احمد وفادار اعضای تیم‌ملی را تشکیل دادند و در نهایت در این مسابقات تیم ایران دو مدال طلا در اوزان ۶۷ و ۷۹ کیلوگرم توسط مرحوم توفیق جهانبخت و عباس زندی به دست آمد اما در وزن ۷۳ کیلوگرم محمدعلی فردین با شکست حریفانی از فیلیپین، سوئد، آرژانتین و ژاپن فینالیست شد ولی در مبارزه پایانی مغلوب حریف گرجی از شوروی سابق شد و با مدال نقره به کار خود پایان داد.
همچنین در سال ۱۳۳۶ در قهرمانی کشور در تهران در یک وزن پائین‌تر در وزن پنجم با شکست همه مدعیانش از عنوان قهرمانی را به دست آورد، فردین برای اینکه ثابت کند در رشته فرنگی نیز تبحر دارد در مسابقات قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۷ در تهران در وزن ششم بعد از اینکه همه حریفان خود را تا فینال شکست داد در مبارزه نهایی نیز در فینالی تکراری از سد محمد بهادری گذشت و با کسب عنوان قهرمانی در صدر وزن ششمی‌ها قرار گرفت.
وی به دلیل آسیب‌دیدگی و پاره‌ای نامهربانی‌ها مجبور شد با دنیای کشتی خداحافظی کند، محمدعلی فردین از معدود قهرمانانی است که هم در کشتی آزاد و هم در کشتی فرنگی، عنوان قهرمانی ایران را نصیب خود کرد.[۳]
محمد علی فردین در ایام قهرمانی
افتخارات ورزشی فردین
۷۹ کیلوگرم: قهرمانی کشور ۱۳۳۲ اصفهان – برنز
۷۳ کیلوگرم: نفر اول انتخابی تیم ملی در سال ۱۳۳۳
۷۳ کیلوگرم: مسابقات جهانی ۱۹۵۴ توکیو – نقره
۷۳ کیلوگرم: بدون شکست در رقابت‌های تیم به تیم در سوئد
۷۳ کیلوگرم: عضو تیم ملی، اعزامی به جشنواره جهانی ۱۹۵۵ ورشو
۷۳ کیلوگرم: قهرمانی کشور ۱۳۳۶ تهران – طلا
۷۳ کیلوگرم: مسابقات جهانی ۱۹۵۷ استانبول – چهارم
۷۹ کیلوگرم: کشتی فرنگی قهرمانی کشور ۱۳۳۷ تهران – طلا
بازیگر
برزخی‌ها (۱۳۶۱)
بر فراز آسمان‌ها (۱۳۵۷)
غزل (۱۳۵۵)
تعصب (۱۳۵۴)
قرار بزرگ (۱۳۵۴)
جوانمرد (۱۳۵۳)
سلام بر عشق (۱۳۵۳)
شکست ناپذیر (۱۳۵۳)
مواظب کلات باش (۱۳۵۳)
ناجورها (۱۳۵۳)
جبار سرجوخه فراری (۱۳۵۲)
قصه شب (۱۳۵۲)
جهنم + من (۱۳۵۱)
ایوب (۱۳۵۰)
باباشمل (۱۳۵۰)
راز درخت سنجد (۱۳۵۰)
مرد هزار لبخند (۱۳۵۰)
مردان خشن (۱۳۵۰)
میعادگاه خشم (۱۳۵۰)
همای سعادت (۱۳۵۰)
یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰)
سکه شانس (۱۳۴۹)
کوچه مردها (۱۳۴۹)
مردی از جنوب شهر (۱۳۴۹)
یاقوت سه چشم (۱۳۴۹)
بهشت دور نیست (۱۳۴۸)
دنیای پر امید (۱۳۴۸)
قصر زرین (۱۳۴۸)
نعره طوفان (۱۳۴۸)
خشم کولی (۱۳۴۷)
سلطان قلبها (۱۳۴۷)
طوفان بر فراز پاترا (۱۳۴۷)
مردانه بکش (۱۳۴۷)
چرخ فلک (۱۳۴۶)
شکوه جوانمردی (۱۳۴۶)
طوفان نوح (۱۳۴۶)
امیرارسلان نامدار (۱۳۴۵)
جهان پهلوان (۱۳۴۵)
حاتم طائی (۱۳۴۵)
گدایان تهران (۱۳۴۵)
مردی از تهران (۱۳۴۵)
ببر کوهستان (۱۳۴۴)
خوشگل خوشگلا (۱۳۴۴)
عشق و انتقام (۱۳۴۴)
قهرمان قهرمانان (۱۳۴۴)
گنج قارون (۱۳۴۴)
مو طلایی شهر ما (۱۳۴۴)
آقای قرن بیستم (۱۳۴۳)
انسان‌ها (۱۳۴۳)
ترانه‌های روستائی (۱۳۴۳)
جهنم زیر پای من (۱۳۴۳)
دهکده طلایی (۱۳۴۳)
مسیر رودخانه (۱۳۴۳)
زن‌ها فرشته‌اند (۱۳۴۲)
ساحل انتظار (۱۳۴۲)
زمین تلخ (۱۳۴۱)
طلای سفید (۱۳۴۱)
گرگ‌های گرسنه (۱۳۴۱)
بیوه‌های خندان (۱۳۴۰)
دختری فریاد می‌کشد (۱۳۴۰)
فریاد نیمه شب (۱۳۴۰)
فردا روشن است (۱۳۳۹)
چشمه آب حیات (۱۳۳۸)
مایه خرسندی ماست که دیدگاه خود را پیرامون این پست با ما در میان بگذارید.
هر گونه پرسش یا راهنمایی که نیاز دارید را نیز می توانید بیان کنید. به زودی به شما پاسخ خواهیم دید.